εφάμαρτος

εφάμαρτος: ἐφάμαρτος, -ον (Μ) [εφαμαρτάνω]

1. αυτός που αποδοκιμάζεται από την ηθική, ο σφαλερός, ο ανήθικος («ἐφάμαρτος συνήθεια», Στουδ. Θεόδ.)

2. (για πρόσ.) αυτός που έχει υποπέσει σε σφάλμα, σε παράπτωμα, ο αμαρτωλός

3. το ουδ. ως ουσ. τo ἐφάμαρτον

η αμαρτία.

επίρρ...

ἐφαμάρτως (Μ)

με ανήθικο τρόπο, με αμαρτωλό τρόπο.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

ἐφάμαρτος — sinful masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐφάμαρτον — ἐφάμαρτος sinful masc/fem acc sg ἐφάμαρτος sinful neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐφαμάρτοις — ἐφάμαρτος sinful masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐφαμάρτου — ἐφάμαρτος sinful masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐφαμάρτους — ἐφάμαρτος sinful masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐφάμαρτα — ἐφάμαρτος sinful neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Academic Dictionaries and Encyclopedias